مشاوره حقوقی خانواده ، طلاق، حضانت، مهریه ، وکیل خانواده ، دعاوی خانوادگی ، حل اختلافات خانوادگی ، بهترین وکلای خانواده
دختران بالای 18 سال میتوانند بدون اجازه ولی ازدواج کنند. همچنین، اگر دختری قبلاً ازدواج کرده و طلاق گرفته باشد (باکره نباشد)، برای ازدواج مجدد نیازی به اجازه ولی ندارد
برای درخواست طلاق، به مدارکی مانند سند ازدواج، کارت ملی و شناسنامه، مدارک مربوط به اثبات دلایل طلاق (در صورت نیاز)، و همچنین مدارک مالی مانند اثبات پرداخت یا دریافت مهریه نیاز است. همچنین، بسته به نوع طلاق (توافقی یا یکطرفه)، ممکن است شرایط خاصی وجود داشته باشد، مثلاً در طلاق توافقی نیاز به رضایت هر دو طرف است.
پس از طلاق، بهطور معمول زن نمیتواند از بیمه همسر سابق استفاده کند، مگر اینکه شرایط خاصی توسط دادگاه یا توافق بین طرفین تعیین شده باشد.
والدینی که حضانت به او واگذار نشده است، حق ملاقات با فرزند خود را دارد. دادگاه زمان، مکان و شرایط ملاقات را تعیین میکند و این حق باید رعایت شود، مگر اینکه دادگاه به دلایل خاصی ملاقات را به صلاح نداند.
ازدواج موقت یا صیغه در قوانین ایران به رسمیت شناخته شده است. برای ازدواج موقت، مدت زمان عقد و میزان مهریه باید تعیین شود. پس از اتمام مدت صیغه، ازدواج به پایان میرسد و زن باید عده نگه دارد (به مدت دو طُهر).
پس از رسیدن به سن بلوغ، فرزند معمولاً میتواند تصمیم بگیرد که با کدام یک از والدین زندگی کند. با این حال، دادگاه میتواند با توجه به منافع کودک، در صورت نیاز تصمیم متفاوتی اتخاذ کند.
بله، در شرایط خاصی مانند وجود عیوب پنهان در یکی از طرفین که بعد از ازدواج کشف شود، یا تدلیس (فریب) در ازدواج، یکی از طرفین میتواند درخواست فسخ ازدواج را به دادگاه ارائه دهد.
هزینههای طلاق شامل هزینههای دادگاه، وکیل، و ممکن است شامل پرداخت مهریه، نفقه، و سایر تعهدات مالی باشد. هزینهها بسته به پیچیدگی پرونده و توافقات بین طرفین متفاوت است. در طلاق توافقی، هزینهها معمولاً کمتر است.
مهریه یک حق مالی است که بر عهده شوهر قرار میگیرد و در زمان عقد ازدواج تعیین میشود. مهریه میتواند به صورت نقدی، طلا، ملک، یا هر نوع مال دیگر باشد. مقدار مهریه به توافق طرفین بستگی دارد و باید در عقدنامه قید شود.
در صورت فوت یکی از والدین، حضانت به والد زنده منتقل میشود. اگر هر دو والد فوت کرده باشند یا والد زنده صلاحیت حضانت را نداشته باشد، دادگاه میتواند حضانت را به یکی از بستگان یا فرد دیگری که مناسب تشخیص دهد، واگذار کند.